marsjanin2013

gdy rano wstajesz i ubierasz zwiewną sukienkę w kolorze pogodnego nieba
uszytą promieniami słońca  z majowego wiatru ozdobioną falbankami
i całujesz mnie na dzień dobry radość we mnie budząc,wtedy wiosną pachniesz i pieścisz
a za drzwiami filuterny wiatr,czeka by podwiać Ci sukienkę gdy witasz się z ogrodem zrywając
kwiaty by umaić pokój ja zasłuchany gdy  opowiadasz o czym świerszcze wieczorem grały
i jak sójka pisklę goniła budzisz we mnie życie nowe
pójdę z nim za rękę na wszystko gotowy
obejmę Cię ramieniem  zaproszę na spacer polną dróżką pójdziemy
 powitać nasze ciała pocałunkami ogrzani słońcem przytuleni
rozmarzeni

opowiedz mi jak szumią drzewa w ogrodzie,w jakie kształty układają się chmury
jak motyle do kwiatów zaglądają
jak ptaki wieczorem śpiewają o czym ich trele opowiadają
jaki rytm wystukują dzięcioły
jak wiatr podwiewa Ci sukienkę
jak się maki tulą do siebie
opowiedz o tych chwilach  gdy orzech wypuszcza  drobne listeczki
opowiedz o swoich marzeniach  jak trawa rosą wilgotnieje
opowiedz jak pierwsze promienie rysują w ogrodzie poranne cienie
chcę się tego wszystkiego nauczyć  na pamięć
gdy dłonie mamy splecione gdy zalotny wiatr rozwiewa
 Twoje włosy wiosennie
naucz mnie mówić kocham Cię codziennie

czas bezustannie płynie zbliżając krawędzie wszechświata
igra z nieskończonością  bezkresem rysuje ślad
między galaktykami roznosi pieśń o zdobywaniu
zakochaniu o tęsknocie w bezkresie.
i o tym ,że nie ma łatwych dróg
zaczekaj czasie na chwilę wypowiadanego słowa,kocham
na końcu bez końca podaj mi dłoń
 oo teraz możesz płynąć dalej

Zapamiętam pocałunki
nasze usta spragnione siebie i miłości
i jak mi szeptem podawałaś dotyk
wszystko potrzebne nam było
i  ja Tobie
gdy mówiłaś kołysz mnie
 i Ty mnie gdy splataliśmy dłonie
 zapamiętam swój mały pokój
 teraz Czuję w nim Ciebie
 i to gdy światło  z ulicznej lampy zostawiało
 cień Twojej nagości i jak  stanęłaś w oknie
zobaczyć czyj pies tak ujada


nasze poranne wstawanie nie chciane
nasza w nas noc
nasze ciała zroszone wilgocią nocy razem
przenikanie
zapamiętam maleńkie prądy płynące z Twojego ciała
i wszystko to co mi dałaś

Twój uśmiech i ciepło
tobą nasycone
śmiej się i porywaj mnie
ta noc jest niedokończona

gdy mnie karmisz sobą uzdrawiasz
mnie
 ciałem słowem zapachem zobacz
ciała są odpowiedzią  płynącą z naszych wnętrz
znajdujemy
siłę
..................
by latać

Między tym i następnym życiem

między słowem i pocałunkiem przebiegają
wszystkie marzenia
między dotykiem i szeptem wije się nić
łącząca dłonie na powitanie i pożegnanie
potem nikt nie wie co się stanie
niech nie umyka żadna z nas chwila
dodane do siebie mają moc uzdrawiania