Iława
Serce się unosi
Ponad wymiar życia
Cichym szeptem
Jakby prosi
By radość się wiła
Bez odpoczynku
W nocy i we dnie
Czas bowiem sprzyja
Wśród pięknego stylu
Uniesione serce potrafi kochać
Potrafi dostrzegać
Jest źródłem
Co może lęk pokonać
W ciszy swojego życia
Nie raz krzyczeć pragnie
By coś dokonać
I by było kochane.
I woła serce w tęsknocie samotne
Wśród nocnych uniesień chwil
Myśli przychodzą czasami zawrotne
W oku słona samotności łza lśni.
Wiatr delikatnie dotyka ciała
Ramionami otula człowieka
W duszy płonie jeszcze Wiara
Smutna jednak nostalgii powieka.
Błądząc krokami niepewności
Powstaje żalu pewien czas
Wśród nocy mroku ciemności
Życie płynie...jeszcze trwa.
Gwiazdy słyszą samotne wołanie
I widzą pochyloną postać
Ból w sercu wzrasta poważniej
Czy usłyszeć wołanie Ktoś zdoła?
Myśli moich nikt nie pokona
Nikt ich odgadnąć nie zdoła
Są jak skała mocne
Są urocze i mroczne
Każda z moich myśli
Jest jak wyścig
Wyścig z moim czasem
Z sercem są razem
Można mnie upokorzyć
Lecz myśli nikt nie upokorzy
Są nie do pokonania
Czuć w nich doznania
One oceniają życie
Są dobrze ukryte
Zawsze ze mną będą
Zawsze będą metodą skuteczną.
****
Dotykiem każdego słowa,płynącego z serca
Pragnę radość nieść wszystkim
Pragnę pokazać jak wiele jest piękna
Jak można żyć i w samotnej ciszy.
Rzeczą jest ważną,by nie zamykać w sobie
Życia...które jest pięknem i darem
By unieść chwile własne w ozdobie
I uśmiechać się do innych,by było raźniej.
Tak nie wiele to kosztuje przecież
Wystarczy zdobyć się na taki gest
Serc samotnych jest tak wiele
Poślij uśmiech serca i ust...więcej.
Ten uśmiech wróci do Ciebie podwójnie
I będzie Ci lżej na sercu Twoim
Dziś uśmiech dla wszystkich jest u mnie
Tyle jest bowiem uśmiechów w sercu moim.
spełnione marzenia w sercu pozostały
Tam jest ich na zawsze mieszkanie
Myśli serc je aksamitnie owiały
Wody życia w barwie ciszy są wezbrane.
Wciąż poszukuję nowych wyzwań
Które gdzieś istnieją przecież jeszcze
Wciąż z moim przeznaczeniem bywam
Szukając przesłania na życie ciepłe.
W każdej chwili mojego życia
Pragnę podejmować takie wyzwania
Gdzie niewiadoma się ukrywa
Iść drogą taką bez żadnego pytania.
Serce moje pragnie każdy dzień zdobywać
Każdą ciszę zagłuszać słowem
Życie pragnę poezją opisać
I czuć delikatny Nadziei powiew.
